тлумачэнне слова:
стачыць1, стачу, сточыш, сточыць; закончанае трыванне, што. 1. Зняць верхні слой чаго-н. або няроўнасці на чым-н. Стачыць зазубіну на нажы. 2. Зрабіць вельмі тонкім, вузкім у выніку тачэння. Стачыць нажніцы. стачыць2, сточыць; закончанае трыванне, каго-што. Прагрызці, пабіць у дзіркі, зрабіць непрыгодным. Крот стачыў луг. ▪ Чэрві стачылі дзічкі,.. яны сыпаліся зверху на мяжу, як з кошыка. Пташнікаў. // пераноснае значэнне Падарваць сілы, здароўе (пра хваробу, перажыванні і пад.). Ці то збалелася Вольчына душа, стачылі яе адзінота і сум, а можа пераканаў гарачы шэпт Арыны, але без доўгіх угавораў пагадзілася яна перабрацца да свякрухі. Б. Стральцоў. Разам .. [Міхась і Зося] гэтак, рука ў руку, прайшлі б, відаць, і ўсё жыццё, калі б Зосіных грудзей не стачылі ў астрозе сухоты. Сабаленка. стачыць3, стачу, сточыш, сточыць; закончанае трыванне, што. 1. Злучыць шыццём. Стачыць дзве полкі. 2. Зрабіць даўжэйшым, звязаўшы канцы. Стачыць два шнуры. 3. спецыяльны тэрмін Злучыць, змацаваць пры дапамозе зваркі (лісты жалеза і пад.). Стачыць трубы. ••• Стачыць канцы з канцамі — тое, што і звесці канцы з канцамі (глядзі звесці).
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com