сутыкнуць
тлумачэнне слова:
сутыкнуць, -ну, -неш, -не; -нём, -няце; закончанае трыванне, каго-што. 1. Пхаючы насустрач, ушчыльную наблізіць адно да аднаго. Шпакевіч укленчыў побач, узяў рукамі абодвух за плечы, нібыта хацеў сутыкнуць. Чыгрынаў. // пераноснае значэнне Паставіць у непрымірымыя адносіны, выклікаць канфлікт, сутыкненне паміж кім-, чым-н. Сутыкнуць інтарэсы. ▪ Аўтар не здолеў так сутыкнуць герояў, паставіць іх у такія абставіны, каб выявілася іх непрымірымасць. Рагойша. 2. з кім. Прывесці да нечаканай сустрэчы, знаёмства з кім-н. У хуткім часе Рая атрымала прызначэнне, і тут лёс сутыкнуў яе з Арсенем Бірынічам. Хадкевіч. // пераноснае значэнне; з чым. Прывесці да сутыкнення з чым-н., даць магчымасць пазнаць што-н., пазнаёміцца з чым-н. Сутыкнуць з цяжкасцямі. ▪ Аўтар, замацоўваючы пазіцыі сацыялістычнага рэалізму, імкнецца сутыкнуць прывідныя і безгрунтоўныя мары інтэлігента з суровай праўдай жыцця. Кучар.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com