упрэць

тлумачэнне слова:

  упрэць, -эю, -эеш, -эе; закончанае трыванне
    1. (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне). Добра ўварыцца, згатавацца на жары, невялікім агні. Каша ўпрэла. ▪ [Мяса] так упрэла ў печы, што стала ружовае. Палтаран.
    2. размоўнае слова Упацець, пакрыцца потам. Пакуль [Балашоў] дабраўся да Вірской вуліцы, аж упрэў. Новікаў.
    3. (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне). Стаць вільготным, сырым ад цяпла. Трава, нагрэтая сонцам,.. упрэла і цяпер патыхала аж сюды, на двор, саладкава і горача. М. Стральцоў.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com