абламаць
тлумачэнне слова:
абламаць, -ламлю, -ломіш, -ломіць; закончанае трыванне, каго-што. 1. Ломячы, аддзяліць частку, кавалак чаго-н. Абламаць сук. ▪ Конь абламаў капытамі тонкі лядок ля самага берага, ступіў колькі крокаў па халоднай вадзе і, коўзаючыся, узышоў на паром. Чыгрынаў. // Паабломваць усё або многа чаго-н. Абламаць парасткі на ствале дрэва. ▪ Выбраў [Міканор] з кучы галля, складзенага зімой, добры, моцны дручок, зламаў верх і абламаў сучкі. Мележ. 2. пераноснае значэнне Пазбавіць каго-н. сілы, волі, мужнасці. [Лагута:] Будуць вызваляць ад старшыні... За тое, што авёс згнаіў.., што не даўся яму ў рукі, а ён [Верамейчык] хацеў абламаць мяне і зрабіць паслухмяным... Губарэвіч. // размоўнае слова Схіліць каго-н. на ўступку, дабіцца ад каго-н. згоды; уламаць. ••• Абламаць (зламаць) зубы — пацярпець няўдачу, імкнучыся асіліць што-н. Абламаць (пазбіваць) рогі — уціхамірыць, утаймаваць, падпарадкаваць каго-н.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com