устроіць

тлумачэнне слова:

  устроіць, устрою, устроіш, устроіць; закончанае трыванне
    1. што. Наладзіць, зрабіць што-н. Устроіць ілюмінацыю. Устроіць аблаву. ▪ [Маці:] — І на табе — вечарынку зноў хлопцы ўстроілі. Масарэнка. // Арганізаваць. [Вера:] — Хлопцы будуць выяўляць параненых. Лазарэт устроім. Паправяцца чырвонаармейцы — хтосьці павядзе за лінію фронту. Асіпенка.
    2. што. Учыніць, справіць. Устроіць скандал. ▪ Гэта Цімох Будзік, спец па часці падпалаў, устроіў такую ілюмінацыю. Колас.
    3. каго. Уладкаваць на работу, на якое-н. месца. Устроіць хлопца на службу.
    •••
    Устроіць штуку — тое, што і адпаліць штуку (глядзі адпаліць).



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com