утаўчы
тлумачэнне слова:
утаўчы, утаўку, утаўчэш, утаўчэ; утаўчом, утаўчаце, утаўкуць; прошлы час утоўк, утаўкла, -ло; загадны лад утаўчы; закончанае трыванне, што. 1. Стаўчы што-н. поўнасцю або ў дастатковай меры. Утаўчы ячмень. 2. размоўнае слова Утрамбаваць, ушчыльніць што-н. Утаўчы дарогу. // Вытаптаць, прыбіць нагамі якую-н. расліннасць. [Богдан:] — Каровы пачынаюць марнець. Няма пашы. Надоі паскупелі. Выган той ужо так утаўклі — зрабіўся, як бубен. Дуброўскі.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com