тлумачэнне слова:
банкруцтва, -а, ніякі род 1. Страта даўгавой плацежаздольнасці ў выніку разарэння даўжніка. 2. пераноснае значэнне Правал у ідэйнай, палітычнай дзейнасці якой-н. асобы або арганізацыі. Банкруцтва палітыкі агрэсараў. [Ад фр. banqueroute.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com