экстэрн
тлумачэнне слова:
экстэрн, -а, мужчынскі род 1. Той, хто здае экзамены за які-н. вучэбны курс без вучобы ў адпаведнай навучальнай установе. 2. У дарэвалюцыйнай школе — вучань, які не жыве ў інтэрнаце пры навучальнай установе. 3. устарэлае слова, устарэлы выраз Пазаштатны ўрач, які бясплатна працаваў у бальніцы для праходжання практыкі. [Ад лац. externus — знешні, вонкавы, старонні.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com