бор
тлумачэнне слова:
бор1, -у, месны склон у бары; множны лік бары, -оў; мужчынскі род Стары густы сасновы лес, які расце на высокім месцы. Векавы бор. Цёмны бор. ▪ Верасы пад лісцем спалі, Бор зялёны гнуўся, Недзе пелі ў цёмнай далі Журавы ды гусі. Купала. Бягу думкай у край далёкі, У лес цёмны, у бор высокі. Цётка. ••• Карабельны бор — высокі, прыгодны для суднабудавання, сасновы бор. бор2, -у, мужчынскі род Хімічны элемент, які ўваходзіць у састаў многіх мінералаў. Бор і яго спалучэнні прымяняюцца ў ядзернай тэхніцы, а таксама ў медыцыне і сельскай гаспадарцы. [Ад лац. borax.] бор3, -а, мужчынскі род Стальны свердзел, які ўжываецца ў зубалячэбнай справе. [Ад ням. Bohrer — свердзел.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com