тлумачэнне слова:
вакольны, -ая, -ае. 1. Размешчаны наўкола. Вакольныя нівы. ▪ Адсюль добра відны вакольныя вёскі, зялёныя палі з лугамі, лес за сялом. Каваль. 2. Які ляжыць у баку ад самага кароткага шляху, кружны. Ехаць вакольнай дарогай. ▪ [Мужчыны] выйшлі на Жукаву вуліцу, каб абагнуць рынак і вакольным шляхам спусціцца на Лог. Гартны. 3. у значэнне назоўнік вакольнае, -ага, ніякі род Навакольнае асяроддзе. У некаторых апавяданнях наглядаецца чулае, індывідуальнае ўспрыманне ўсяго вакольнага. Чорны.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com