ведама
тлумачэнне слова:
ведама, 1. безасабовая форма у значэнне выказнік Тое, што і вядома (у 1 знач.). Ведама, старому дык і ўлетку холадна. Якімовіч. 2. у значэнне часціцы. Ужываецца ў тых выпадках, калі трэба адзначыць, канстатаваць што-н. [Дзядок:] — Да нас, праўда, рэдка даязджаюць: ведама бездараж, балота. Грахоўскі. ••• Давесці да ведама глядзі давесці1. Прымаць да ведама глядзі прымаць.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com