вісмут

тлумачэнне слова:

  вісмут, -у, месны склон -муце, мужчынскі род
    1. Хімічны элемент, крохкі серабрыста-шэры з ружовым адценнем метал.
    2. Лякарства, прыгатаванае з прэпаратаў гэтага элементу.
      [Лац. Bismuthum.]



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com