віць
тлумачэнне слова:
віць, ую, уеш, уе; уём, уяце, уюць; прошлы час віў, віла, віло; загадны лад ві; незакончанае трыванне, што. 1. Скручваючы, злучаць у адну стопку. Віць вяроўкі. Вінь пугу. 2. Рабіць, сплятаючы з чаго-н. Віць вянкі. ▪ [Малашкін:] — Няхай [вераб'і] уюць сабе гнёзды на здароўе, дзе ім падабаецца. Пестрак. ••• Віць вяроўкі з каго — праяўляць уладу над кім-н., падпарадкоўваць каго-н. сваёй волі. Віць гняздо — уладкоўваць сваё жыццё (пра чалавека). З ветру вяроўкі віць — гаварыць што-н. беспадстаўнае, пляткарыць, выдумляць.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com