вусы
тлумачэнне слова:
вусы, -оў; адзіночны лік вус, -а, мужчынскі род 1. Валасяное покрыва над верхняй губою (у мужчын). Дзед Мірон закурвае люльку і з-пад парыжэлых вусоў выпускае кольцы дыму. Даніленка. 2. Шчаціністыя валасы па баках верхняй губы ў некаторых жывёл. 3. Тое, што і вусікі (у 2 знач.). 4. Тое, што і вусікі (у 3 знач.). ••• Кітовы вус — гнуткія, пругкія рагавыя пласціны на верхняй сківіцы кіта, якія выкарыстоўваюцца для дробных вырабаў: карсетаў, шчотак і пад. І ў вус (сабе) не дзьме глядзі дзьмуць. Матаць (сабе) на вус глядзі матаць1. Пасмейвацца ў вусы глядзі пасмейвацца. Самі з вусамі глядзі сам.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com