вушка
тлумачэнне слова:
вушка, -а; родны склон множны лік -шак; ніякі род 1. памяншальна-ласкальная форма да вуха (у 2 знач.); маленькае вуха. 2. Тое, што і вуха (у 5 знач.). Каваль падняў звон за вушка і ўдарыў па ім каменем. Ваданосаў. 3. пераважна множны лік (вушкі, -шак). Петлі ў абутку для замацавання яго на назе або нацягвання. Ад лапцей засталіся адны аборы і некалькі вушак. Якімовіч. [Тамашовы] боты.. былі звязаны разам за вушкі і перакінуты на плячах. Бядуля. 4. Дзірачка для ніткі ў іголцы. 5. пераважна множны лік (вушкі, -шак). Страва, зробленая з кавалачкаў цеста з угорнутым у іх тварагом, грыбамі і пад. ••• За вушка ды на сонейка — выкрыць, прыцягнуць да адказнасці каго-н. [Левановіч:] А мы яго зараз за вушка ды на сонейка. Крапіва.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com