выбух
тлумачэнне слова:
выбух, -у, мужчынскі род 1. Хімічная рэакцыя з імгненным вылучэннем энергіі, якая суправаджаецца моцным гукам, успламяненнем і выклікае разбуральныя дзеянні. Выбух дынаміту. Выбух гранаты. Ядзерны выбух. 2. Выбуховая хваля. У гэты момант магутны раскацісты выбух скалануў вагон. Паслядовіч. 3. пераноснае значэнне Раптоўнае праяўленне якога-н. дзеяння ці пачуцця. Рэвалюцыйны выбух. Выбух смеху, абурэння. ▪ Прамова скончана. У зале Выбух воплескаў, як шквал. А. Александровіч. 4. Форма скачкападобнага пераходу якой-н. з'явы ад старой да новай якасці. 5. Імгненны выхад струменю паветра пры вымаўленні некаторых зычных гукаў.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com