выбухаць
тлумачэнне слова:
вы́бухаць, -аю, -аеш, -ае; закончанае трыванне размоўнае слова 1. што. Выліць, высылаць усё адразу. Выбухаць усю ваду. 2. Вырасці, стаць вялікім. [Светлік:] — У два чалавечыя росты выбухалі канапелькі, як лес гулі. Лынькоў. выбуха́ць, -ае. незакончанае трыванне да выбухнуць1.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com
twitter.com/skarnikby твітніца
Я Вас кахаў, пачуцці тыя, мусіць, У сэрцы яшчэ цепляцца маім. Ды хай нішто Вас болей не засмуціць, Я не хачу няволіць Вас нічым. (Пушкін)
Твитнуть