вывучыць
тлумачэнне слова:
вывучыць, -чу, -чыш, -чыць; закончанае трыванне, каго-што. 1. Навучыць каго-н., даць адукацыю; абучыць. Вывучыць сына цяслярскаму рамяству. ▪ Каб вывучыць усіх дзяцей, працавалі і бацька, і маці. Шыцік. 2. Вучачы, засвоіць, запомніць; развучыць. Вывучыць замежную мову. Вывучыць урок. Вывучыць песню. 3. Даследаваць што-н. Вывучыць прычыны засухі. Вывучыць старажытную архітэктуру. 4. Уважліва наглядаючы за кім-, чым-н., добра спазнаць, зразумець, пазнаёміцца. Вывучыць характар сябра. ▪ Лясніцкі ішоў і лаяў сябе за тое, што не пазнаёміўся блізка, не вывучыў як належыць гэтага камандзіра. Шамякін.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com