тлумачэнне слова:
выгаварыць, -ру, -рыш, -рыць; закончанае трыванне 1. што. Вымавіць, сказаць. Слова не дае выгаварыць. ▪ — Казічак, сыночак... — паўтарае адно маці — і больш ні слова не можа выгаварыць. Васілевіч. 2. што. размоўнае слова Дамагчыся абяцання чаго-н. Выгаварыць тыдзень адтэрміноўкі. ▪ Бярвенне — толькі прычэпка, галоўнае — дзяляначку новую выгаварыць. Лобан. 3. каму. размоўнае слова Прабраць. — Пасаромеліся б. Са старым чалавекам гаворыце, — выгаварыла дзяўчатам Аўдоля Пракопіха. Васілевіч.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com