вымучыць

тлумачэнне слова:

  вымучыць, -чу, -чыш, -чыць; закончанае трыванне, каго-што.
    размоўнае слова
    1. Дамагчыся чаго-н. настойлівымі патрабаваннямі, просьбамі. Вымучыць згоду.
    2. Стварыць, зрабіць, выказаць што-н. з вялікімі намаганнямі. Вымучыць верш, усмешку, слова.
    3. Знясіліць; змардаваць. [Крысціне] смяртэльна надакучылі і дарэшты вымучылі яе ўсе бязмэтныя пошукі. Васілевіч.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com