вяршыня
тлумачэнне слова:
вяршыня, -і, жаночы род 1. Самы высокі пункт, верхняя частка чаго-н. Узысці на вяршыню гары. Вяршыні дубоў. ▪ Празрыста зялёнымі рабіліся вяршыні бяроз у блізкім парку. Лынькоў. 2. пераноснае значэнне Вышэйшая ступень чаго-н. Вяршыня творчасці пісьменніка. Вяршыня славы.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com