гісторыя
тлумачэнне слова:
гісторыя, -і, жаночы род 1. Рэчаіснасць у працэсе развіцця. Законы гісторыі. Дыялектыка гісторыі. 2. Сукупнасць фактаў і падзей, якія адносяцца да мінулага чалавечага грамадства. Беларусь увайшла ў гісторыю як краіна-партызанка. «Маладосць». 3. Навука аб развіцці чалавечага грамадства. Гісторыя СССР. Гісторыя сярэдніх вякоў. Гісторыя старажытнага свету. 4. Паслядоўнае развіццё чаго-н. Гісторыя гандлёвых адносін. 5. Навука, якая разглядае паслядоўнае развіццё, змяненне якой-н. галіны прыроды або культуры. Гісторыя зямной кары. Гісторыя беларускай мовы. Гісторыя тэатра. Гісторыя архітэктуры. 6. Сукупнасць фактаў і падзей, звязаных з кім-, чым-н. Сямейная гісторыя. 7. Расказ, апавяданне. Хлопец з фантазіяй, ён спакушаў таварышаў вясёлымі гісторыямі, выдумкамі і нечаканымі прапановамі. Карпаў. 8. Здарэнне, падзея, выпадак. Кабушкін расказваў вясёлыя гісторыі са свайго жыцця. Новікаў. ••• Гісторыя хваробы — медыцынскі дакумент аб стане здароўя хворага, які запаўняецца ўрачом ад пачатку лячэння і да яго канца. Вечная гісторыя — тое самае, увесь час адно і тое. Вось дык гісторыя! — пра нечаканы, непрадбачаны паварот справы. Доўгая гісторыя — тое, што і доўгая песня (глядзі песня). Павярнуць кола гісторыі назад глядзі павярнуць. Пра гэта гісторыя маўчыць (жартаўлівае слова, жартаўлівы выраз) — што-н. застаецца невядомым, лічаць непатрэбным гаварыць пра што-н. Трапіць у гісторыю глядзі трапіць. Увайсці ў гісторыю глядзі увайсці. [Грэч. historia.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com