гучны

тлумачэнне слова:

  гучны, -ая, -ае.
    1. Звонкі, выразны, далёка чутны. Гучным голасам прывітаў Шырокі маладых настаўнікаў. Колас. За дзвярамі пачуўся гучны тупат. Гартны.
    2. Здольны ствараць чысты, звонкі гук. Гучная скрыпка. ▪ Дзесь збоку, яшчэ далей, Грае гучная труба. Колас.
    3. пераноснае значэнне Які карыстаецца вялікай папулярнасцю; шырокавядомы. Гучная слава. ▪ Другі баран — ні «бэ», ні «мя», А любіць гучнае імя. Крапіва.
    4. пераноснае значэнне Напышлівы, многаабяцаючы. Гучныя фразы. Гучная рэклама.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com