тлумачэнне слова:
дабяліць, -бялю, -беліш, -баліць; закончанае трыванне, што. Закончыць пабелку ці бяленне чаго-н. Дабяліць печ. Дабяліць пакой. // Выбеліць што-н. да якога-н. месца. Дабяліць сцяну да дзвярэй.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com