давучыць

тлумачэнне слова:

  давучыць, -вучу, -вучыш, -вучыць; закончанае трыванне, каго-што.
    1. Правучыць каго-н. да канца, да якога-н. тэрміну, класа, курса і пад. Давучыць дзяцей да вясны. ▪ Мачыха не выгнала.. [Каці] з хаты, а карміла, апранала і нават давучыла яе. Гаўрылкін.
    2. Давесці вывучэнне чаго-н. да канца, да якой-н. мяжы. Давучыць табліцу множання. Давучыць верш да сярэдзіны.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com