давяраць
тлумачэнне слова:
давяраць, -аю, -аеш, -ае; незакончанае трыванне 1. незакончанае трыванне да даверыць. 2. Верыць каму-, чаму-н., спадзявацца на каго-, што-н. Грышку ўсе давяралі, і ён ніколі ні ў чым не падкачаў. Чарот.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com