дарубіць

тлумачэнне слова:

  дарубіць1, -рублю, -рубіш, -рубіць; закончанае трыванне, што.
    Завяршыць рубку; давесці рубку да якога-н. месца. Дарубіць зруб. Дарубіць хату да вакон.
  дарубіць2, -рублю, -рубіш, -рубіць; закончанае трыванне, што.
    Скончыць падрубку (падшыўку); падрубіць. Дарубіць ручнік.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com