дыпціх
тлумачэнне слова:
дыпціх, -а, мужчынскі род 1. У старажытных грэкаў і рымлян — складна́я, пакрытая воскам дошчачка для пісьма. 2. Двухстворкавы складзень з жывапісным або рэльефным малюнкам на кожнай створцы. 3. Кампазіцыя з дзвюх карцін, звязаных адзіным замыслам. [Грэч. diptychos — двайны.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com