жыла
тлумачэнне слова:
жыла, -ы, жаночы род 1. размоўнае слова Крывяносны сасуд. 2. размоўнае слова Тое, што і сухажылле. Стаяў Патапавіч на адным сваім пункце і цяпер стаіць: не хапайся адразу за многае, а то жылы трэснуць. Кулакоўскі. 3. Трэшчына ў зямной кары, запоўненая горнай пародай, а таксама сама горная парода ў такой трэшчыне. Залатаносная жыла. 4. размоўнае слова Багністае месца з падземнай крыніцай. — Тут.. [фашысты] хутка не пройдуць Вунь каля таго куста такая жыла, што засмокча іх з галавой. Шамякін. 5. Асобны провад кабелю. Правады — сотні жыл — Неслі сілу ў сёлы. Бялевіч. ••• Выцягнуць (усе) жылы глядзі выцягнуць. Залатая жыла — пра вельмі багатую крыніцу даходу. Ірваць жылы глядзі ірваць. Кроў ледзянее (стыне) (у жылах) глядзі кроў. Напінаць жылы глядзі напінаць. На ўсе жылы; з усіх жыл — на поўную сілу.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com