завеяць
тлумачэнне слова:
завеяць1, -вею, -вееш, -вее; закончанае трыванне, што. 1. Засыпаць, занесці (пра снег, пясок). Снег завеяў вуліцы. ▪ Сляды пясок завеяў. Танк. / у безасабовая форма ужываецца, ужыванне Завеяла дарогу, у некаторых мясцінах гурбы былі такія глыбокія, што снегу набіралася ажно ў халявы. Лось. 2. Аказацца засыпаным, занесеным чым-н. Дровы завеялі снегам. завеяць2, -вею, -вееш, -вее; закончанае трыванне Пачаць веяць.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com