заклікаць
тлумачэнне слова:
заклі́каць, -клі́чу, -клі́чаш, -клі́ча; закончанае трыванне, каго-што. 1. Паклікаць, запрасіць прыйсці куды-н. Заклікаць у госці. ▪ Алесь, спаткаўшы Алёнку, заклікаў яе ў хату і паказаў ёй Сцёпкаву фатаграфію. Колас. 2. да чаго, на што. Звярнуцца з заклікам да каго-н., прапанаваць прыняць удзел у якой-н. важнай справе, зрабіць што-н. Давераная асоба падрабязна расказала аб жыццёвым шляху кандыдата ў дэпутаты, заклікала ўсіх выбаршчыкаў акругі ў дзень выбараў аднадушна аддаць за яго свае галасы. «Звязда». Хочацца [Сымону] заклікаць людзей на вялікую новую працу. Колас. // Запатрабаваць ад каго-н. весці сябе належным чынам. Заклікаць да парадку. закліка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е. незакончанае трыванне да заклі́каць.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com