закляваць

тлумачэнне слова:

  закляваць1, -клюю, -клюеш, -клюе; -клюём, -клюяце; закончанае трыванне, каго.
    1. Забіць, прыбіць ударамі дзюбы; задзяўбці. Варона заклявала кураня.
    2. пераноснае значэнне размоўнае слова Замучыць нападкамі, прыдзіркамі. «Заклюе чалавека [Рыгор]! Вось наваліўся!» — са злосцю думаў Архіп. Капусцін.
  закляваць2, -клюю, -клюеш, -клюе; -клюём, -клюяце; закончанае трыванне
    Пачаць кляваць.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com