тлумачэнне слова:
закусіць1, -кушу, -кусіш, -кусіць; закончанае трыванне, што. 1. Заціснуць зубамі. Хлапчук закусіў ніжнюю губу і зірнуў спадылба на бацьку. Пальчэўскі. Зося зрабіла крок наперад, потым закусіла рог хусткі і пачала яшчэ пільней углядацца. Лупсякоў. 2. размоўнае слова Адкусіўшы частку чаго-н., пакінуць рэшту недаедзенай; надкусіць. Закусіць яблык. ••• Закусіць цуглі — а) перастаць падпарадкоўвацца (пра каня). Калі пачалі рвацца першыя снарады, Міхасёў конь, спалоханы выбухамі, закусіў цуглі і панёсся, як шалёны, у лес. Машара; б) пераноснае значэнне Ісці напралом, дзейнічаць без аглядкі, ні з чым не лічачыся. закусіць2, -кушу, -кусіш, -кусіць; закончанае трыванне 1. што, чым і без дапаўнення Заесці што-н. выпітае або з'едзенае. Закусіць горкае салодкім. ▪ [Кірыла і Тарас] выпілі па чарцы і закусілі цыбуляй. Гурскі. 2. размоўнае слова Крыху паесці, перакусіць (у 2 знач.). ••• Рукавом закусіць — выпіўшы, нічога не з'есці.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com