тлумачэнне слова:
залічыць, -лічу, -лічыш, -лічыць; закончанае трыванне, каго-што. 1. Уключыць у склад каго-, чаго-н., у якую-н. катэгорыю. Залічыць студэнтам. Залічыць на работу. ▪ — Можаш, Сцяпан Захаравіч, залічыць мяне ў брыгаду па зборцы машын, — сказаў Амяллян. Хадкевіч. // Адвесці да ліку пэўных асоб, прадметаў, з'яў. Залічыць у адстаючыя. Залічыць раман да лепшых твораў. 2. Прылічыць каму-н., занесці на чый-н. рахунак. Залічыць працадзень. 3. Палічыць засвоеным, выкананым, паставіўшы залік (у 1 знач.). Залічыць курсавую работу.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com