замучыць
тлумачэнне слова:
замучыць, -чу, -чыш, -чыць; закончанае трыванне, каго-што. 1. Закатаваць, давесці да смерці. Фашысты замучылі палонных. ▪ Цяпер не можа быць ніякага сумнення: гэта яны, гэта тыя, што замучылі яго маці, яго сястрычку. Лынькоў. 2. Прымусіўшы мучыцца ад чаго-н., стаміць, знясіліць. Замучыць работай. Гора замучыла. Кашаль замучыў. ▪ [Караба] тут усіх замучыў: па восем гадзін падрад з кожным гутарыў. Асіпенка.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com