тлумачэнне слова:
зарваць, -рву, -рвеш, -рве; -рвём, -рвяце; закончанае трыванне, што. размоўнае слова 1. Захапіць што-н. сабе; уварваць. Уваходзіць госць неспадзяваны.. Той самы Богут, што без жалю Гатоў зарваць чужы кусок І высмактаць з цябе ўвесь сок. Колас. 2. Абарваць так, што нельга знайсці канца (пра нітку). Зарваць нітку ў матку. 3. Раптоўна спыніць, перарваць. Калі стануць каровы на стойла, дык адразу і малако зарвуць. Чарнышэвіч. / безасабовая форма Аднаму зарвала, і другі ў рот вады набраў. Пташнікаў. ••• Каб табе зарвала — ужываецца як праклён таму, хто моцна крычыць, гучна гаворыць.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com