застава
тлумачэнне слова:
застава, -ы; родны склон множны лік -стаў; жаночы род 1. адносіцца да гісторыі, гістарычны тэрмін Месца ўезду ў горад або выезду з яго, якое раней ахоўвалася вартай. Гарадская застава. 2. Атрад, які нясе ахоўную службу; варта. Выставіць заставы. ▪ Патржанецкі прыйшоў у лагер ужо вечарам. Ніхто не сустрэў яго. Ніякіх застаў, ніякіх вартавых не было. Чарнышэвіч. 3. Вайсковае падраздзяленне, якое ахоўвае ўчастак дзяржаўнай граніцы, а таксама месца знаходжання гэтага падраздзялення. Прывесці парушальніка на заставу. 4. размоўнае слова Плаціна, застаўка. Стрыманая заставамі вада павольна круціцца перад мостам. Корбан.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com