звяно
тлумачэнне слова:
звяно, -а; множны лік звёны (з лічэбнік 2, 3, 4 звяно), звёнаў; ніякі род 1. Адна асобная састаўная частка ланцуга; кольца. Змацаваць звёны папкай. ▪ Схапіўшы дужку кляшчамі, трэба было маланкава прасунуць яе ў папярэдняе звяно і прыстукнуць молатам так, каб канцы сышліся і заварыліся. Корбан. // пераноснае значэнне Састаўная частка чаго-н. цэлага. У рамане «Зямля» — важным звяне ў творчай біяграфіі Чорнага — героем з'яўляецца сялянская маса. Адамовіч. 2. Аднатыпная састаўная частка якога-н. цэлага. Звяно трубаправода. 3. Найменшая арганізацыйная адзінка ў якім-н. аб'яднанні. Піянерскае звяно. Ільнаводчае звяно. ▪ І на захад звяно за звяном пралятаюць знішчальнікі нашы. Танк.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com