здольнасць
тлумачэнне слова:
здольнасць, -і, жаночы род 1. Уласцівасць, асаблівасць каго-н., што праяўляецца ў якой-н. дзейснасці, учынках і пад.; уменне рабіць што-н., весці сябе якім-н. чынам і пад. Здольнасць рухацца. Разумовыя здольнасці. ▪ Да гэтага ж часу ніхто не ведаў аб ваяцкіх здольнасцях дзеда Талаша. Колас. За гэткія свае здольнасці збіраць і разносіць навіны .. [Тодара] ў вёсцы празвалі Поштай. Крапіва. // Стан, якасць каго-, чаго-н., неабходныя для здзяйснення чаго-н. або выкарыстання якім-н. чынам. Прапускная здольнасць дарог. Пакупная здольнасць насельніцтва. 2. звычайна множны лік (здольнасці, -ей). Прыродныя схільнасці да занятку чым-н.; дар, талент. Музычныя здольнасці. Здольнасці да матэматыкі.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com