тлумачэнне слова:
знасіць1, знашу, зносіш, зносіць; закончанае трыванне, што. Носкай, доўгім карыстаннем прывесці ў непрыгоднасць (абутак, адзенне). Знасіць боты. ▪ [Леўчык] ніколі добра не з'еў, не знасіў добрай адзежыны, а ў самога свіран дабра гніе. Чарнышэвіч. ••• Не знасіць галавы — не мінуць пакарання, не ўцалець каму-н.: загінуць. знасіць2, знашу, зносіш, зносіць; закончанае трыванне, каго-што. Занесці куды-н. і прынесці назад. Знасіць дзіця ў бальніцу.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com