індуктар
тлумачэнне слова:
індуктар, -а, мужчынскі род 1. Электрычная машына з ручным прыводам для атрымання пераменнага току. Тэлефонны індуктар. 2. Электрамагніт, які ўтварае магнітнае поле ў генератары пастаяннага току. [Лац. induktor — пабуджальнік, узбуджальнік.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com