тлумачэнне слова:
камбінацыя, -і, жаночы род 1. Спалучэнне, злучэнне, узаемна абумоўленае размяшчэнне якіх-н. прадметаў, з'яў (пераважна аднародных). Камбінацыя лічбаў. Камбінацыя гукаў. 2. пераноснае значэнне Хітрыкі, загадзя абдуманы манеўр для дасягнення карыслівай ці іншай нядобрай мэты. — Трэба было б знайсці чалавека, ды падаслаць да .. [партызан] нібы іх хаўрусніка .. Усім спадабалася такая камбінацыя, і яны сталі падшукваць адпаведнага чалавека. Колас. 3. Рад прыёмаў гульні, аб'яднаных агульнай мэтай — дасягнуць перавагі, перамогі. Шахматная камбінацыя. ▪ [Валя] лёгка разгадвала Паўлавы камбінацыі і выігрывала адно ачко за другім. Шыцік. 4. Жаночая сарочка, якую надзяваюць непасрэдна пад сукенку і пад. [Лац. combinatio.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com