кантынгент
тлумачэнне слова:
кантынгент, -у, месны склон -нце, мужчынскі род 1. кніжны стыль Сукупнасць людзей, якія складаюць аднародную ў якіх-н. адносінах групу, катэгорыю. Кантынгент рабочых. Кантынгент вучняў. 2. Устаноўленая для пэўных мэт найбольшая колькасць, норма чаго-н. Экспартны кантынгент тавараў. [Ад лац. contingens, contingentis — які дастаецца на долю.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com