каронны
тлумачэнне слова:
каронны, -ая, -ае. 1. Які мае адносіны да кароны (у 1, 2 знач.). // устарэлае слова, устарэлы выраз Дзяржаўны, урадавы (пра манархічныя краіны). Каронны суд. Каронныя землі. ▪ Кароннае войска стаяла кругом, мястэчкі і вёскі карала агнём. Вялюгін. 2. Лепшы, найбольш ўдалы. Каронная роля артыста. Каронны нумар праграмы.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com