тлумачэнне слова:
касіцца1, косіцца; незакончанае трыванне 1. Паддавацца скошванню. Канюшына была радкаватая, касілася лёгка. 2. безасабовая форма Пра наяўнасць жадання або магчымасці касіць. З расой лёгка косіцца. ▪ Так мне лёгка і весела косіцца, У руках я не чую касы. Свірка. 3. залежны стан да касіць1. касіцца2, кашуся, косішся, косіцца; незакончанае трыванне 1. (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне). Станавіцца касым (у 1 знач.); крывіцца. Сцяна косіцца. Вокны косяцца. 2. Глядзець не прама, а скоса, убок. Нерашуча ступаючы за Маяй,.. [Чудзін] з жахам касіўся на свой шынель. Карпюк. 3. пераноснае значэнне Адносіцца неадабральна, недаверліва да каго-н., злавацца. Марына ж не насілася на .. [Пракопа], не абыходзіла бокам. Ермаловіч.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com