кідка
тлумачэнне слова:
кідка, -і, ДМ -дцы; родны склон множны лік -дак; жаночы род размоўнае слова Такая колькасць чаго-н., якую можна ўзяць за адзін раз і кінуць. Кідка сена. ▪ Зашорхалі рыдлёўкі ў зямлі, паляцелі кідкі направа і налева. Колас.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com