кінуць
тлумачэнне слова:
кінуць, -ну, -неш, -не; загадны лад кінь; каго-што; закончанае трыванне 1. закончанае трыванне да кідаць. 2. загадны лад кінь (це). Ужываецца ў значэнні слоў: спыніце, не трэба. Кіньце пець! ••• Кінуць кліч — звярнуцца з заклікам. Кінуць-рынуць — паспешліва адправіцца куды-н., спыніўшы работу, занятак. Кінуць якар — спыніцца дзе-небудзь, уладкавацца на пастаяннае жыхарства. Куды ні кінь вокам — усюды. Куды ні кінь — усюды клін глядзі клін. Хоць (ты) кінь — пра што-н. дрэннае, непрыгоднае.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com