кол
тлумачэнне слова:
кол1, кала, мужчынскі род 1. Палка, шост з завостраным канцом. Сымон уваткнуў сякеру ў калоду, на якой часаў калы. Чарнышэвіч. Сапёры размотвалі скруткі калючага дроту, забівалі ў зямлю калы. Хомчанка. // Усякая доўгая палка. Сабака пачаў агрызацца, і Сімон, схапіўшы кол, пачаў ганяць яго па двары. Самуйлёнак. 2. размоўнае слова Самая нізкая школьная адзнака; адзінка. Атрымаць кол па дыктанту. ••• Забіць асінавы кол глядзі забіць. Калом стаяць глядзі стаяць. Калом яму зямля глядзі зямля. Пасадзіць на кол глядзі пасадзіць. Стаяць калом у горле глядзі стаяць. У віру на калу глядзі вір. Хоць кол на галаве чашы каму глядзі часаць2. (Яго) і калом не заб'еш глядзі забіць. Як сарока на калу глядзі сарока. кол2, кала, мужчынскі род Даўнейшая мера ворнай зямлі. ••• Ні кала ні двара ў каго — нічога няма.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com