тлумачэнне слова:
кропля, -і; родны склон множны лік -пель; жаночы род 1. Маленькая круглая часцінка якой-н. вадкасці; капля. Упалі першыя буйныя кроплі дажджу і, нібыта крупінкі жывога срэбра, задрыжалі і пакаціліся па дарожным пыле. Грахоўскі. 2. пераноснае значэнне; толькі адзіночны лік, чаго. Самая малая колькасць чаго-н. Я шчаслівы, што ўзяў для жыцця Хоць па кроплі малой ад цябе — Працавітасці шчырай тваёй, І сардэчнай любві, і спагады. Гілевіч. ••• Да (апошняй) кроплі — усё без астатку (выпіць, расходаваць і пад.). Да апошняй кроплі крыві — ахвяруючы ўсім, не шкадуючы жыцця (змагацца, біцца, абараняцца і пад.). Кропля ў кроплю — абсалютна, поўнасцю (падобен, супадае і пад.). Кропля ў моры — вельмі нязначная колькасць у параўнанні з чым-н. вялікім. Ні кроплі — нічуць, ніколькі. Ні кроплі ў рот не браць глядзі браць. Як дзве кроплі вады — абсалютна, поўнасцю (падобны, супадае і пад.).
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com