крэдыт
тлумачэнне слова:
крэ́дыт, -у, месны склон -дыце, мужчынскі род Правая старонка прыходна-расходнай кнігі, куды запісваюцца ўсе скарыстаныя каштоўнасці, а таксама ўсе даўгі і расходы, якія ёсць на гэтым рахунку; процілеглае дэбет. [Ад лац. credit — ён верыць.] крэды́т, -у, месны склон -дыце, мужчынскі род 1. Продаж тавараў з адтэрмінаванай платай або часовая выдача грошай у доўг з выплатай за гэта працэнта. Доўгатэрміновы крэдыт. Грашовы крэдыт. Узяць тэлевізар у крэдыт. 2. Камерцыйнае давер'е; плацежаздольнасць. // пераноснае значэнне Давер'е, аўтарытэт. Палітычны крэдыт. Карыстацца крэдытам у каго-небудзь. 3. множны лік (крэдыты, -аў). Грашовыя сумы, адпушчаныя на пэўныя расходы. Крэдыты на будаўніцтва. Крэдыты на народную асвету. ••• Дзяржаўны крэдыт — сістэма дзяржаўных пазык. [Ад лац. creditum — доўг.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com